22.02.2016
ایمل زمان یوسفزی
رویای من لبخند است
رویایم برای افغانستان، یک رویای کاملاٌ افغانی است. رویای افغانی یعنی رویای قابل تحقق که برای تعبیرش، کسی را از هفت خوان رستم گذشتن در کار نیست.
رویای افغانی من، برگرفته و تاثیر پذیر از گزارش های سیاسی و یا نظامی نیست.
در رویای من نه ذکری از طالب است نه از داعش و نه اثری از سنگسار و یا انتحار و انفجار!
در رویای من اثری از جنگ و نابسامانی دیده نمی شود.
رویای من در دامان دشت های آتشین بلوچستان و در قعر آب های یخبندان یونان، سرگردان نیست.
رویای من درمانگر دردها و زخم های برجامانده از خنجرهای خودی و بیگانه هاست.
در رویای من رنگ های سرخ، سبز، سفید و سیاه وجود ندارند.
رویای من خالی از رنگ است.
«من لبخند را در رویایم می بینم»- لبخندی که در گوشه ی چشم ها خطوط باریکی از خود برجا می گذارد؛ لبخندی که با لبان اطفال، زنان، جوانان و کهنسالان میهنم، بیگانه است.
کدامین طوفانی لبخند ما را به کوچیدن به ناکجاهای بدگمانی واداشته است؟
کجاست آن لبخندی که نشانه ی مهمان نوازیست؟
آیا مگر حد فاصل میان جنگ و صلح، محبت و نفرت و آرامش و طغیان فقط یک لبخند نیست؟
پس چرا از لبخند گریزانیم؟
آیا مگر لبخند افضل ترین صدقه ها نیست؟
در رویای من، آفتاب یکبار دیگر بر رخسار افسرده ی مردمم لبخند می زند.
سال، در رویای من لبخند نام دارد. در چهار فصل اش فقط لبخند می بارد، لبخند می روید، لبخند شگوفه میزند و لبخند گل میکند.
در رویای من، رنگ، نژاد، زبان، دین و مذهب با همدیگر میگویند، میشنوند و باهم و به هم لبخند میزنند.
در رویای من، واهمه و هراس از پاداش، جایش را به لبخند خدا واگذار کرده است!
بله، من در رویایم برای میهنم فقط لبخند می بینم.
*
هموطنانی که خواسته باشند میتوانند نوشته های شان را برای نشر در این سلسله به ما بفرستند.
نشانی ایمیل آسمایی : Afghanasamai@aol.com
*
پیوندهای مرتبط با موضوع:
- ورود به صفحهٔ‌ویژهٔ این سلسله
نوشتارهای منتشره در این سلسله :
(۱) - شامل آهنگ: اوباما و رویای افغانی- نیروی نگرش
(۲) - حمید عبیدی: آيا ميتوانيم يک «روياي قابل تحقق افغاني» داشته باشيم؟
(۳) - عبدالرحمان مجددی- «رویای قابل تحقق افغانی»
(۴)- عمران راتب: «رؤیاهای من برای افغانستان»
(۵) - یعقوب ابراهیمی : «من به حد اقل های می اندیشم»
(۶) - عباس فراسو: چه گونه میان رویا و واقعیت پُل بزنیم
(۷) - خالد خسرو: رویایی برای افغانستان
(۸)- یما ناشر یکمنش : "رویا های یک جیب خالی"
(۹)- اسماعیل فروغی : چرا بیشترینه رویا های ما تحقق نمی یابند ؟
(۱۰) - دستگیر روشنیالی: هيلې او اميدونه
(۱۱)- رزاق مامون: آرمان «قابل تحقق» مدینۀ خیالی است...
(۱۲) - محمدامین فروتن: تنها راه نجات - بازگشت به خویش (!) است
(۱۳) - غرزی لایق : چند يافته گى در باب آرزو براى فردا
(۱۴) - حکیم نعیم : رویایی که من ندارم...
: سرزمینی از جنس رویا