10.11.2020
حمید عبیدی
تخریب سینما پارک چرا حساسیت بر انگیخت
این که بازسازی و نوسازی سینما پارک ممکن بود و یا نه بود، اصولاً یک مسألهٔ تخنیکی است (بود) – مسأله یی که مهندسان و انجینیران ساختمانی صلاحیت ابراز نظر در مورد آن را دارند و یا حالا که سینما تخریب شده بهتر است گفت داشتند.
این که این سینما ارزش بازسازی و نوسازی را داشت و یا نه داشت، پیش از همه و بیش از همه مسأله باید از جنبه فرهنگی مورد ارزیابی قرار میگرفت. البته جنبه های دیگری نیز به حیث عوامل دومی و سومی میتوانستند مدنظر گرفته شوند.
به هر رو ، حفظ و یا تخریب سینما پارک به هیچ وجه مسألهٔ امنیتی و سیاسی نه بود. به هیچ وجه آسمان و زمین بر هم نه میخورد اگر این کار برای چند هفته متوقف میشد تا یک کمیسیون ذیصلاح متشکل از کارشناسان عرصه های گوناگون و نهادهای مدنی ذیربط مسأله را مطالعه نموده و طرح های پیشنهادی خود را در مورد ارایه کند. در این صورت شهروندان کشور و به خصوص شهریان کابل متیقن میشدند که معاون اول رییس جمهور به نظرات آنان توجه دارد.
چرا حساسیت؟!
۱ - در جنگ های دورهٔ تنظیم سالاری بخش های بیشتر کابل به ویرانهٔ سوخته مبدل گردید. طی بیست سال اخیر البته سیمای شهر کابل به کلی تغیر کرده است- از هم از جنبه خوب و هم از جنبهٔ بسیار بد.
سینمای پارک از شمار ساختمان های نه چندان زیادی بود که از گذشته پابرجا مانده بود.
۲ - کابل شهری است که در دورهٔ طالبی در آن از تلویزیون و رادیو ریکاردر و رول های فیلم و ویدیو و فیته های موسیقی گرفته تا آثار منحصر به فرد موزیم ملی و آثار هنری گالری ملی محکوم به اعدام شدند.
۳ - امروز نیز گروه های تندرو و متحجر مخالف هرگونه هنر و فرهنگ معاصر و از جمله هنر سینما اند.
۴ - خاطره اشغال و سوواستفاده از ملکیت های دولتی توسط جنگ سالاران و زورمندان از جمله در همین شهر کابل.
۵ - نادیده گرفتن خواست سینماگران، هنرمندان، فرهنگیان و مهندسان و ذهنیت عامه در مورد مسأله سینما پارک.
بسیاری از کسانی که از تخریب سینما پارک پشتیبانی کرده اند، یا از روی ارادت بی چون و چرا به آقای امرالله صالح و یا ارتباط با مقصد با وی بوده است و یا هم از روی مخالفت با هنر سینما و فرهنگ سینما رفتن.
این که امروز پس از تخریب عاجل سینما، در پستی آقای صالح از کارشناسان برای طرح بدیل جهت پرسازی ساحهٔ‌خالی نظر «تخنیکی» خواسته اند دو مشکل وجود دارد. اول این که شهر کابل ملکیت شخصی هیچ کسی نیست. دوم، کارشناسان نوکر کسی نیستند که نظر شان در اصل مسأله در نظر گرفته نه شود و سپس بیایند به طرح دلخواه کسی که خود را ارباب تصور میکند نظر و مشورت «تخنیکی» بدهند. اگر این فراخوان را آقای صالح پیش از تخریب و در مورد تخریب و یا عدم تخریب میکردند، طبعاً مسأله طور دیگری میبود.
مشورت من در پست قبلی به جناب معاون اول راست جمهوری افغانستان از روی حسن نیت بود. حالا یک بار دیگر از روی حسن نیت به ایشان مشورت میدهم تا نسبت به شهروندان دیگر نظر از بالا به پایین نه داشته باشند. هر کسی میداند که معاون اول رییس جمهور بودن چه مقامی است و چه جایگاهی در دم و دستگاه دولت دارد. و اما، ما افغان ها مردمی هستیم که نگاه از بالا به پایین را نه تنها خوش نه داریم ، بل در برابر آن حساسیت داریم.
همچنان به آقای معاون اول مشوره میدهم تا هنرمندان و فرهنگیان را دست کم نه گیرند. برای روشن ساختن این نکته یک مثال می آورم. زمانی شادروان احمد ظاهر به نام پدر خودش یاد میشد. امروز مرحوم دکتور عبدالظاهر صدراعظم اسبق افغانستان به نام پسرش یاد میشود و در یکی دو نسل پستر شاید بسیاری ها دیگر نه دانند که دکتور عبدالظاهری زمانی صدراعظم افغانستان بود. و اما، نام احمدظاهر فراموش نه خواهد شد.
در مورد فرهاد دریا، نیز میتوان گفت که نامش را نسل های آینده نیز خواهند شناخت و آوازش را خواهند شنید. و اما،معلوم نیست که در آینده ها کسی به یاد خواهد آورد که د ر ابتدای قرن بیست و یکم کی ها رییس جمهور و یا معاون رییس جمهور بوده اند و یا نه بوده اند...
همین حالا نیز شمار کسانی که سایت فرهاد دریا را پسندیده اند سه مراتبه بالاتر از پسندگران سایت آقای صالح است و پست های فرهاد دریا نیز از جمله در مورد سینماپارک کم از کم دو برابر پست های آقای صالح مورد تأیید قرار گرفته است.
میدانم که اعتراف به اشتباه کار سختی است و اما، من سیاستمدارانی را بیشتر مورد تأیید میدانم که در صورت ارتکاب خطا و اشتباه صادقانه به آن اعتراف کنند. سیاستمدارانی که در برابر انتقاد گوش شنوا نه داشته باشند به خصوص در کرسی قدرت میتوانند به مستبدان خودکامه مبدل شوند.
به هواداران آقای صالح نیز میگویم: آقای صالح معاون ریاست جمهوری افغانستان است و به عین اندازه به همه شهروندان افغانستان و از جمله همفکران و همکاران و هواداران و نیز منتقدان و مخالفان خود تعلق دارد. این که عده یی از شما به عنوان هواداری از آقای صالح به منتقدان وی دشنام های زشت نثار میکنید ، برای آقای صالح بیشتر مشکل خلق میکنید تا این که به وی کومکی کرده باشید.
+
برای رعایت انصاف لینک توضیح شاروالی کابل را نیز این جا ضمیمه میکنم:
+
برگرفته از:
https://www.facebook.com/Afghanasamai/posts/3716886708375150
لینک های مرتبط:
لینک های مرتبط:
حمید عبیدی تخریب سینما پارک - عاشق گپ خود ماندن و نظر دیگران را نه شنیدن عاقلانه نیست!
نامه‌ی سرگشاده‌ی فرهاد دریا به جناب امرالله صالح
دومین نامه‌ی فرهاد دریا به جلالت مآب معاون صاحب اول
فرهاد دریا: انتخاب در دستان خودماست. یا به خواب خود ادامه می‌دهیم و یا بیدار می‌شویم!
آصف بره کی: نگاه دقیق تر بر مسأله سینما پارک
غرزی لایق: سرنوشت سینمای پارک و چند گفتنی از من
طارق ارسلایی: چند نکته در موردسینمای پارک
حمید عبیدی: نامهٔ سرگشاده به جناب امرالله صالح معاون رییس جمهور افغانستان در مورد سینما پارک
حمید عبیدی: تخریب سینما پارک چرا حساسیت بر انگیخت
عارف عباسی : سینما پارک -خاطره یی که تخریب شد
تصامیم و گفته های آقای امرالله صالح در مورد سینمای پارگ در گزارش هایی مربوط به جلسات شش ونیم صبح
مسعود ارسلا: یک نامه به ارتباط سینما پارک
توضیح شاروالی کابل به ارتباط سینمای پارک
بی بی سی : سینما پارک کابل، تخریب حافظه فرهنگی یک شهر
تخریب سینما پارک؛ صحرا کریمی اعتصاب غذا کرد، فرهاد دریا نامه سرگشاده نوشت
با وجود مخالفت‌های گسترده ساختمان سینما پارک کابل تخریب شد