03.06.2017

سخن روز آسمایی

چند نکته در مورد وضع حساس و شکنندهٔ‌ کنونی

جنایت ضد بشری دشمن در چهارراهی زنبق و حوادث پس از آن  کابل و همهٔ‌ افغانستان را در  غم، ‌اندوه ، خشم و نگرانی فرو برده است.

این که از اعمال دشمنان ددمنش خشمگین شویم حق ما است.

این که دشمنان ددمنش و پیشتیبانان و همکاران شان را محکوم کنیم حق ما است.

این که از کاستی های نظام و مسوولان نظام در مبارزه با دشمنان افغانستان انتقاد کنیم ،‌ حق ما است.

این که برای مهارکردن و برون رفت از بحران طرح هایی ارایه کنیم حق ما است.

و اما ، برای اجتناب از خطا این نکات را در هیچ حالتی  نباید فراموش کنیم که :

- یک جنگ اعلام ناشدهٔ تمام عیار علیه افغانستان جریان دارد؛

- ترور بخشی از این جنگ اعلام ناشدهٔ ضد افغانی است؛

- جنگ روانی  بخشی از این جنگ اعلام ناشده است؛

- هدف اصلی دشمن  براندازی دولت و نظام است.

برایندهای احتمالی جنگ جاری را میتوان چنین برشمرد : سقوط به گذشته های فاجعه بار طالبی و یا تنظیم سالاری با عواقب و نتایج به مراتب فاجعه بار تر از گذشته ؛ سقوط در دوزخ نابودی آور داعشی؛ یا دفع و رفع مخاطرات ، غلبه بر بحران و گشایش راه به سوی آیندهٔ مطلوب ممکن .

در چنین اوضاع و احوال هیچ چیزی خطرناکتر از افتادن در دام جنگ روانی دشمن و دست زدن به اعمالی نیست که شرایط را برای دستیابی دشمن به اهدافش مساعد بسازد.

هیچ نسخهٔ‌ جادویی برای برونرفت یک شبه از وضعیت بحرانی کنونی وجود ندارد.

کسانی که چنین نسخه های جادویی ارایه میکنند یا خام فکران ماجراجو اند و یا چیزی به مراتب بدتر از آن .

خواست استعفای رییس جمهور و رییس اجراییه و ایجاد حکومت انتقالی و یا شورای انتقالی و امثالهم نیز با توجه به واقعیت های موجود نه تنها راه حل نیست ،‌ بل راه را برای تشدید بحران و افتادن در پرتگاه فاجعه باز میکند. این گونه خواسته ها در واقع شرایط را برای تحقق اهداف  دشمن مساعد میسازد – برای فروپاشی و سقوط نظام و افتادن افغانستان در قعر فاجعهٔ‌نابودی.

عقل بسیار به کار نیست تا دانست که دفع و رفع مخاطرات موجود، غلبه بر بحران و گشایش راه به سوی آیندهٔ بهتر ،‌ یگانه راه معقول و مطلوب است – یگانه راهی که به نفع تمام مردم افغانستان است . این یک ارمان خیالپردازانه نیست. این یک مطلوب ممکن است؛ به شرط آن که همه عناصر،‌ گروهها و نیروهایی که خواهان رفتن در این راه اند صرف نظر از هرگونه تفاوت و اختلافات و حتا هرگونه دشمنی های گذشته ،‌ برای تحقق این ارمان مشترک در کنار هم قرار گیرند و این صف به روی همه آنانی هم که امروز و یا فردا به درستی آن پی میبرند،‌ باز باشد.

نجات کشتی سرنوشت جامعه و وطن از توفان ویرانگر و رسانیدن آن به ساحل امن و گشایش راه برای فردای بهتر باید هدف مشترک افغانی ما باشد- هدف مشترک همه کسانی که آرزومند بقای افغانستان اند . تحلیل و ارزیابی ما از اوضاع و  سیاست ها و کارکردهای حکومت و  برخورد ما نسبت به دولت ، دولتمداران  و همه عناصر موثر شامل در معادلهٔ‌ مرکب ‌قدرت و  تعریف ما از دوست و دشمن  نیز  باید از موضع همین هدف مشترک افغانی باشد.

راه نجات را باید پیوسته در تعامل دیموکراتیک برای توانا سازی نظام و دولت در همه عرصه ها و به خصوص در زمینهٔ مبارزهٔ موثر با ترویزم و دفع و طرد جنگ اعلام ناشده ، تأمین صلح و امنیت ، برقراری حاکمیت قانون ، بهبود وضع زنده گی مردم، ‌قوام جامعهٔ‌مدنی ،‌ گسترش تفکر و فرهنگ معاصر سیاسی و بهبود سایر زمینه های زنده گی اجتماعی  جستجو کرد.

*

مطالب مرتبط به همین موضوع :

 به ارتباط انفجار دیروز در قلب کابل - 01.06.2017

آرشیف سخن روز آسمایی