16جون 2016
جهان باید پاکستان را وادار بسازد تا به جنگ علیه افغانستان پایان دهد
افغانستان تمام تلاش های ممکنه را برای قناعت دادن پاکستان برای قطع جنگ اعلام ناشده و صدور جنگ و تروریزم به افغانستان انجام داد- از جمله در چهارچوب مذاکرات چهار جانبه (ایالات متحده، چین ، افغانستان ، پاکستان).
و اما صدور جنگ و ترور به افغانستان از سوی پاکستان نه تنها ادامه دارد، بل چنان که تحریکات چند روز اخیر در تورخم نشان میدهد ، پاکستان با سوواستفاده از وضعیت میخواهد با اقدامات مستقیم نیز افغانستان را بیشتر از پیش با دشواری مواجه بسازد.
این برای مردم افغانستان غیر قابل فهم است که جامعهٔ‌جهانی و به خصوص متحدان افغانستان به رغم تعهدات روشن شان ، هنوز چنان که باید پاکستان را زیر فشار قرار نداده اند تا جنگ علیه افغانستان را متوقف بسازد.
مردم افغانستان متوقع اند تا شورای امنیت سازمان ملل متحد، برای متوقف ساختن جنگ اعلام ناشدهٔ پاکستان علیه افغانستان اقدامات فوری و موثر را انجام بدهد.
جمهوری خلق چین باید بداند که از نظر افغان ها اظهارات اخیر سخنگوی وزارت امور خارجه آن کشور که گویا پاکستان برای مبارزه با دهشت افگنی و پیشبرد مذاکرات صلح افغانستان نقش مثبتی ایفا کرده است ، هیچ چیزی جز چشم پوشی از واقعیت نیست. همچو اظهارات نه تنها بر اعتبار چین نزد مردم افغانستان صدمه وارد میکند ، بل خلاف منافع صلح و امنیت در منطقه نیز به شمار میرود.
فدراسیون روسیه به مثابه وارث اتحاد شوری سابق ، با توجه به پیشینهٔ نه چندان دور نباید مسوولیت اخلاقی خویش را در قبال افغانستان فراموش کند. سهمگیری روسیه به حیث یک عضو دایمی شورای امنیت در اقدامات جامعهٔ جهانی برای اعمال فشار بر پاکستان برای پایان دادن به جنگ بر ضد افغانستان، میتواند به التیام زخم عمیق در مناسبات با افغانستان کومک موثر بنماید. برخلاف سرگوشی های ماسکو با اسلام آباد و طالبان ، سبب توسعه و تعمیق سووظن ها نسبت به روسیه در ذهنیت عامهٔ‌جامعهٔ افغانی خواهد شد.
و اما، مردم افغانستان به درجهٔ نخست از کشورهای غربی و به خصوص ایالات متحده امریکا متوقع اند تا ثابت بسازند که به تعهدات خود در پیمان ستراتیژیک با افغانستان عمل میکنند.
مردم افغانستان در موقعیت حساس کنونی متوقع اند تا ایالات متحده مطابق به روحیه و احکام مشخص موافقتنامهٔ ستراتیژیک و پیمان امنیتی با افغانستان عمل کرده و به اقدامات مشخص و موثر برای پایان دادن به جنگ پاکستان علیه افغانستان مبادرت ورزد. در غیر آن اعتبار امریکا و غرب در ذهنیت عامهٔ افغانی با سقوط تازه مواجه خواهد شد.
دولت افغانستان از جمله با استناد به حوادث اخیر و برملا ساختن پیشروی های گام به گام قوای پاکستانی در امتداد خط دیورند به داخل قلمرو افغانستان طی دهه های اخیر، باید فوراً اقدامات سنجیده شده و موثری را برای جلب پشتیبانی جامعهٔ جهانی از موضع برحق و صلحخواهانهٔ خود و اعمال فشار بر پاکستان برای پایان دادن جنگ اعلام ناشدهٔ آن علیه افغانستان، طرح و به منصهٔ اجرا بگذارد.
*
یادداشت:
ایالات متحده امریکا در موافقتنامه ستراتژیک میان دو کشور ، متعهد شده تا افغانستان را به عنوان «متحد عمده خارج ناتو» تلقی نماید. (موافقتنامه ستراتژیک ، بخش سوم: تحکیم امنیت دراز‌مدت – مادهٔ سوم)
در مادهٔ ششم پیمان امنیتی میان دو کشور مواد روشنی به ارتباط تجاوز خارجی درج اند :
۱. برخلاف منشور سازمان ملل متحد، افغانستان همواره دستخوش تجاوزات کشورهای بیگانه و استفاده نیرو توسط دولت‌های خارجی و گروه‌های مسلحی شده است که در بیرون از مرزهای این کشور دارای پایگاه بوده و یا مورد حمایت این دولت‌ها قرار داشته‌اند. مطابق این قرارداد، طرفین با هرگونه استفاده از نیروی مسلح یا تهدید علیه تمامیت ارضی، استقلال سیاسی افغانستان، به انضمام حمایت از گروه‌های مسلح از جمله تأمین پناهگاه و یا تسلیحات از سوی یک کشور خارجی و یا گروه‌های مسلح دیگر، قویاً مقابله میکنند. طرفین توافق میکنند تا در زمینه تحکیم قابلیت‌های دفاعی افغانستان در برابر تهدیدات علیه حاکمیت ملی، تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی این کشور، با هم همکاری کنند.
۲. ایالات متحده هرگونه تجاوز خارجی یا تهدید به تجاوز علیه حاکمیت، استقلال و تمامیت ارضی افغانستان را موجب نگرانی شدید خود پنداشته و باور دارد که چنین تجاوزی میتواند منافع مشترک طرفین را در رابطه با ثبات افغانستان، صلح و ثبات منطقه و جهان تهدید کند.
۳. در صورت وقوع چنین تجاوزی و یا تهدید به چنین تجاوزی علیه افغانستان، طرفین به منظور اتخاذ اقدامات بالقوه سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی برای تشخیص پاسخ مناسب، باهم به گونه منظم مشورت میکنند. این مشورت‌ها با هدف ایجاد فهرستی از اقدامات لازم سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی صورت می‌گیرد.
۴. در صورت وقوع چنین تجاوز خارجی و یا تهدید به تجاوز خارجی علیه افغانستان، طرفین با توافق با یکدیگر و به گونه فوری روی اتخاذ و انجام واکنش مناسب علاوه بر اقدامات سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و اقتصادی که فهرست آن در بند سوم ذکر شده و مطابق به دستورالعمل‌های مندرج قوانین اساسی هر 2 طرف، به مشورت می‌پردازند.
۵. طرفین دستورالعمل‌های جامع را به منظور تحقق مؤثر چنین مشورت‌های منظم و فوری، ترتیب می‌دهند:
الف: مطابق به این دستورالعمل‌های جامع، وزرای خارجه و دفاع افغانستان و ایالات متحده و سفرای هر دو کشور در کابل و واشنگتن دی‌سی به عنوان مجراهای اصلی وظیفه دارند تا در صورت وقوع تجاوز خارجی و یا تهدید به چنین تجاوزی، به مشورت‌های فوری باهم بپردازند؛
ب: در صورتی که اهمیت و فوریت موضوع ایجاب کند، این دستورالعمل‌های جامع نمی‌تواند توانایی طرفین برای مشورت با یکدیگر را از سایر طرق و مکانیزمها محدود و متأثر سازد.
**
لینک های مرتبط با موضوع در آسمایی:
- افغانستان و خطر صوبه ششم شدن
- افغانستان و خطر هژمونی پاکستان
- دو رخ سکه ی فریبکاری در مورد دیورند
- مسایل موجود در مناسبات افغانستان و پاکستان
- افغانستان روی چنگک قصابی منافع همسایه ها
- با همبسته گی و اتحاد ملی باید به تروریزم پاکستانی پاسخ داد
- همبسته گی ملی سد مطمین در برابر سیاست ناپاک پاکستان
آرشف سخن روز