حمیرا نکهت دستگیرزاده
از هیچ چشمی نگا هی نمی ترا ود
و هیچ نگا هی الفبا ی نگریستن را
از بر نکرد ه ا ست
چشم ها
آ خذ ه ها ی ا طلا عا ت بصری ا ند
و گوش ها
آ خذ ه ها ی ا طلا عا ت سمعی
ا درا ک ا زین دو وسیله
جدا ا فتا ده ا ست
من که با دستها یم می بینم
و با چشما نم لمس می کنم
و شنوا یی ا م صد ا ی خا موش ا شیا را
می بیند
درین بیگا نه سرا ی
در ا نتظا ر مهما نی لبخند ی ام
که ا ز مرز قرا ر دا د های روز مره گی
عبور کرد ه با شد
منتظر دستا نی ا م
که حضور ا ضطرا ب را در سر ا نگشتان خویش
میز با ن بوده با شد
درین بیگا نه سرا
من د یده در را ه معجزة هستم