نشر : 07.06.2011

زنده گینامه ی کوتاه محمد آصف آهنگ

 

محمدآصف آهنگ در سال 1304 خورشیدی در شهر کابل چشم به جهان کشود. پدرش میرزا مهدی خان سرمنشی اعلیحضرت امان الله خان  و از شخصیت های برجسته ی جنبش مشروطیت دوم بود. میرزا مهدی خان در سال 1312  به جرم فعالیت برای برگشت شاه امان الله ، با تنی چند از همزنجیران خویش در جنب زندان دهمزنگ به دار آویخته شد. چنان که میر غلام محمد غبار می نویسد وقتی میرزا مهدی خان دید که « محمدولی‌خان را از دیگران، پیشتر به دار می‌آویزند؛ فریاد زد: "اول مرا به دار بیاویزید تا مرگ چنین مردی را نبینم!"»

به این ترتیب ، محمدآصف هشت ساله بود که از داشتن پدر و هم از حق آموزش در مکتب محروم ساخته شد. و اما از برکت همت و تدبیر مادر همراه با دیگر برادرانش به آموزش خصوصی روی آورد .

آن گاه  که زمانه دگرگون شد و سردار شاه محمود خان، به قدرت رسید، محمدآصف آهنگ، اجازه یافت تا در مووسسات غیر دولتی کار کند. همان بود که در سال ۱۳٢۳ خورشيدی کارمند نساجی افغان شد. او سالیان متمادی- از بست کاتب گرفته تا رییس- در همین موسسه خدمت کرد.

زمانی که، در ۱۶ ماه جدی سال ۱۳٢٩ خورشيدی جمعیت وطن پایه گذاری شد، آصف آهنگ هم عضویت این سازمان را کسب کرد . به این ترتیب آصف آهنگ همان گونه که آرزوی مادرش بود، در راه پدر رفت .  در همین زمان بود که نام خانواده گی اش را هم از «مهدیزاد» به «آهنگ» تغیر داد.

زمانی که در سال 1331 رهبران شناخته شده ی مشروطه خواهی زندانی شدند، مسوولیت رهبری عملی «جمعیت وطن» بر عهده ی آصف آهنگ گذاشته شد. بالاخره شب عید قربان سال ۱۳۳۶ او را هم با گروهی از سران دیگر جنبش مشروطه خواهی ، به اتهام بی بنیاد همکاری با عبدالملک عبدالرحیم زی  که متهم به کودتا شده بود، زندانی کردند.

با پايان دورۀ صدارت سردار محمدداوود، آصف آهنگ نیز همراه با دیگر  زندانیان سیاسی ، آزاد شد.  او با رهایی از زندان دوباره راه مبارزه سیاسی را در پیش گرفت  و عضو ولسی جرگه شد.

پس از کودتای ثور و ورود نیروهای شوروی به افغانستان، به رغم مراجعات زمامداران جدید قدرت، آصف آهنگ از همکاری سیاسی با رژیم کودتا امتناع ورزید. پس از اعلام «مشی مصالحه ملی» توسط دوکتور نجیب الله ، و گشایش نسبی فضای سیاسی، آصف آهنگ دوباره با شماری از همفکرانش فعالیت مستقلانه سیاسی  با هدف فراهم سازی زمینه برای برگزاری انتخابات آزاد  و دادن فرصت و امکان به مردم افغانستان برای انتخاب نظام دلخواه شان را آغاز کرد. و اما پس از وقایع ثور دوم (1992) ناگزیر به مهاجرت شد. ابتدا مدتی در پیشاور اقامت گزید و بالاخره عازم کانادا شد - جایی که تا کنون در آن اقامت دارد.

آصف آهنگ در مهاجرت نیز دست از مطالعه و مبارزه بر نه داشته است . در زنده گی مهاجرت او به علاوه شمار کثری از مقالات و مصاحبه ها با رسانه های افغانی، این کتب را نگاشته است:

 

کتب منتشر شده :

● یادداشتها و برداشت هایی از کابل قدیم
● جهان‌بینی عارف
● زندان
● سطری چند از تاریخ و چشمدیدهای من (فشرده‌یی از حوادث امروز)
● جنبش هزاره‌ها و اهل تشیع در افغانستان
● پاسخی به اتهامات نبی عظیمی
● جلادان تاریخ زیاد اند (مجموعه مقالات)


آثار تا هنوز منتشر ناشده :
● تاریخ در ایدیولوژیهای مختلف (در چهار جلد)