ورود مطلب به آسمايی: 28.03.2007 ساعت: 20:13:53 ؛ نشر در آسمايی: 29.03.2007
جبران خلیل مهدوی
برای نجات کشور خويش متحد شویم ...
نگارنده از مدت مدیدیست که مضامین قلم به دستان هموطن را در صفحه های انترنیتی
مطالعه میکنم . با دریغ و درد که از چندی به اين سو، بعضی ها موضوعات خانمانسوز و
تفرقه انداز لسانی و نژادی را مطرح میدارند و هر یک به زعم خود دیگری را چنان
میکوبد که تو گويی دشمنی به ارث مانده از استعمار دوباره تازه شده است. بنده
منحیث یک افغان رنج کشیده و میهن دوست میخواهم برای افرادی که تفرقه اندازی را
دامن میزنند و باعث تجزیه ملت مان میشوند عرض نمایم که : اگر شما واقعاً فرزندان
اجداد و نیاکان غیور تان هستید هیچ وقت کاری نخواهید کرد که ملت به خون
افتاده افغانستان را از این هم ذلیل تر بسازید و باعث بربادی یک ملت قهرمان
گردید. و یا شاید که اینان وارثان جلادان تاریخ ما و نوکران کرملین و مزدوران
پاکستان وایران و غیره باشند که تا هنوز درک نکرده اند که جسم و روان مادر وطن ،
در این سی وچند سال گذشته چه قدر مجروح شده و به مرهم ضرورت دارد ؟!...
با دریغ که اینان هنوز در تلاش اند ، تا معلوم کنند که :
اکثریت کیست ؟ و اقلیت کیست ؟ ویا کدام واژه بهتر است ؟ پوهنتون ؟ یا دانشگاه ؟ و
...
شرم باد بر تفرقه انگیزان ، شرم ...
بگذارید هزاران گل بشگفد ، تو همان پوهنتونت را استفاده کن و دیگری دانشگاهش را.
بیاید در پهلوی یکدیگر مثل یک برادر و یک فامیل زنده گی
کنیم و به ملیت و زبان و مذهب یکدیگر احترام قایل شویم و دست به دست یکدیگر خانه
مشترک خود را گلستان بسازیم .
هر وطن دوست خوب میداند که یگانه راه نجات و پیشرفت مملکت ما در گرو وحدت ملی است
و بس- بدون هیچ نوع برتری و برتری جویی . هر افغان که مضامین توهین آمیز و تحقیر
آمیز در مقابل یک ملیت، یک زبان، یک مذهب و یک هموطن مینویسد ، باید بداند که چه
بسا ضربهء بزرگی بر وحدت ملی ما وارد میکند . اگر شما واقعآ طرفدار وحدت ملی و
ترقی ملت بلا کشیدهء تان هستید ، فقط در همین راستا خدمت کنید و جواب برتری جویان
، روسیاهی تاریخی است و بس .
برادران پشتون ، تاجک ، ازبک، هزاره ، ترکمن ، نورستانی ، ایماق ، پشه یی ، بلوچ
... هموطنان نازنینم ، بیا یید تعصب زدایی را اول از خود شروع کنیم- راه
مردان خدا ، فقط همین است و بس ...
وطن ویرانه از یار است یا اغیار یا هر
دو ؟
مصیبت از مسلمانهاست یا کفار یا هر دو ؟
همه لاف وطن خواهی زنند اما نمی دانند
وطنخواهی به گفتار است یا کردار یا هر دو ؟