درسایت وزین اندیشه نواطلاعیه ي مجمع فرهنگی افغانهای کانادا بشرح زیر به نشر رسیده است : « اطلا عیه ي مجمع فرهنگی افغانهای کانادا : همایش تحلیل وبررسی علمیمکتب موسیقی کابل وتجلیل ازبزرگترین وپرا فتخار ترین استاد امروز این مکتب
استاد الطاف حسین سراهنگ .اخیر جولای 2006 دریونیورستی تورنتو کانادا. »
وبه همت همین مجمع فرهنگی بود که بتاریخ ( 17 ) دسامبر سال پار در محفل باشکوهی ازپژوهشگرشناخته شده دکتر اسداله شعورنیز تجلیل بعمل آمد وهمایش
ماندگاری تحت عنوان « همایش نقد وبررسی آ ثار داکتر اسداله شعوربه مناسبت
پنجاه وپنجمین زاد روزش » براه انداخته شده بود . آ فرین وصد آفرین به همت والا وفرهیختگی این مجمع فرهنگی ، که سنت شکنی نموده وازدانشمندان وهنر مندان ما درزما ن حیات شان قدردانی مینمایند. اینک بخاطرسهم گیری ناچیزوقدردانی ازین همت عالی شان ونیزجهت آگاهی عزیزان ازآخرین افتخارات استاد الطاف حسین سراهنگ ، زندگی نامه مختصر شان را به نگارش می گیرم .

                    نزهت هروی

استاد الطاف حسین سراهنگ

 

حدود نیم قرن پیش دردودمان سرتاج موسیقی استاد محمد حسین سراهنگ کودکی چشم به جهان طرب گشود و جدّ بزرگوارش استاد غلام حسین که یکی ا زبنیادگذاران موسیقی معاصر افغانستان بوده ، نام این دُردانه موسیقی را مطابق وزن ورد یف نام های دیگر اعضای خانواده الطا ف حسین گذاشت . الطاف حسین درخانه ای بدنیا آمد که به قول خداوندگار بلخ :
این خانه که پیوسته دراوچنگ وچغانه است
ازخواجه بپرسید که این خانه چی خانه است
خاک وخس این خانه همه عنبرومشک است
با نگ درا ین خا نه همه بیت و ترا نه است
فی الجمله هرآ نکس که درین خانه رهی یافت
سلطــــان زمین ا ست وسلیـما ن زما نه ا ست
بدین ترتیب این سعادت نصیب الطاف حسین گردید وبه این خانه رهی یافت، بجای لالائی درگهواره ( سا ، ری ، گه ، مه ، په ، ده ، نی ، سا ) ، ترانه ، تهمری وخیال وشعروآهنگ شنید وتا مستعد آموزش گردید، نزد پدر بزرگوارش زانو زد وبه آموزش موسیقی پرداخت وتاآن فرزانه مرد، آن عقاب بلند پرواز صخره پیما، وآ ن صدر نشین انجمن موسیقی وطرب ( سراهنگ کبیر ) حیات داشت ، لحظه ای غفلت نکرد، ریاضت کشید ورمز ورموز موسیقی کلاسیک راتا آن حد بادقت ولطافت آموخت ، که استاد سراهنگ کبیر بار ها درمصاحبه های شان دررادیوو رسانه های گروهی دیگراز استعداد وهنر الطاف حسین تعریف وتمجید نموده و فرمودند : اگر بعد ازمن کس دیگری بتواند ازسرزمین هنر پرور هندوستان  القاب وافتخاراتی بدست آورد همانا فرزندم الطاف حسین خواهد. درآخرین مصاحبه شان با تلویزیون ، دربرنامه ( سیمای هنر مند ) ، استاد
سراهنگ کبیر به مجری برنامه ( استاد عبدالوهاب مددی ) می گویند :( چند روز قبل درخرابات عروسیی بود، وهنر مندان زیاد موجود بودند ، تنی چند از دوستان نزد من آمدند وخواهش نمودند که اجازه دهید تاامشب الطاف جان بخواند، من در جواب گفتم: الطاف بچه خیلی با حیاست ودرحضور من نمی خواند ، بالاخره ازاثر اصرارزیاد دوستان الطاف جان خودش گفت : اکر شما اجازه دهید، میخوانم ، من اجازه دادم ودعایش کردم، وآنشب الطاف جان چنان خواند که درخرابات نام ماند، من به الطاف آینده درخشان پیش بینی مینمایم ودرحقش دعا می نمایم ) وهمان شد.
استادالطاف حسین سراهنگ درحالی که بعد از مرگ پدربا مشاکل عدیده روبرو بودوبار غربت ومهاجرت نیزبرآن افزوده گشت ، با زهم توانست ارمان بزرگ پدررابرآورده ساخته، روح بزرگ سراهنگ کبیررا خوشنود تربسازد.
پسـر کــو ند ا رد نشــا ن پــدر
توبیگا نه خوانش،مخوانش پسر
( 2 )
ا ستاد الطاف حسین سراهنگ علاوتاً خدمت استادان بزرگ دیگری همچون استاد امانت علی خان ، استاد فتح علی خان ، استاد عبدالرحمن خان از مکتب پتیاله، پروفیسوردیودهر ازمکتب کرا نه واستاد عبدالحلیم جعفر خان سی تارنواز معروف نیز رسیده وازآنها نیزآ موخته وکسب فیض نموده است.
استاد الطاف حسین سراهنگ دارای تحصیلات متوسط درمدرسه بوده ولی اساسات شعر وادب را ازپدربزرگوارش وشاد روان ( قندی آقا) آموخته واشعارشعرای بزرگ زبان دری ، پشتوواردو را بافصاحت تمام میسراید .استاد الطا ف حسین سراهنگ در پانزده سال اخیر همه ساله به دعوت کانون های دانش وفرهنگ هندوستان درکنفرانس ها وفستیوال های موسیقی کلاسیک و غزل خوانی دعوت گردیده وافتخا راتیرا ازآن خود ساخته است که بعد ازپدر بزرگوارش تا حال نصیب کس دیگری نگردیده است که بطور مختصر به شرح
آن می پردازیم :
ــ لقب استادی رادرسال (1992) ازدانشگاه موسیقی پتیاله ومرکز کلتوری  بسنت بهار ا ز آ ن خود ساخت.
ــ لقب سنگیت کلا رتنا (Sangeet Kala Ratna ) یعنی ستاره تابناک موسیقی،را درماه می سال (2001) ازدانشگاه موسیقی شهر چاندیگربدست آورد.
ــ لقب سنگیت سمیرو (Sangeet Sameru ) یعنی کوه بلند موسیقی را درماه جنوری سال (2003) دانشگاه موسیقی شهر( پوری ) به استاد الطاف حسین سراهنگ اهداء نمود.
ــ جام ویا کپ سیمنار بین المللی بیدل (رح) در ماه مارچ (2003) : این سیمنار
که به همت دانشگاه ملی اسلا می هندوستان درمقرآن دانشگاه درشهر دهلی نو، دایرگردیده بود ، واستاد الطاف حسین سراهنگ درجریان سیمنار غزل های حضرت ابوالمعانی بیدل را سرود، کپ ویا جام سیمنار رابه استاد اعطانمود که طی ضیافت رسمی درسفارت کبرای دولت اسلامی افغانستان دردهلی ، بوسیله رئیس آن دانشگاه وآقای مسعود خلیلی سفیر کبیرافغانستان درمحضر دانشمندان هندوستانی ، ایرانی ، و افغانی به استاد اهدا شد .
ــ لقب سلطان آوا ز: خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران درماه اگست سال(2003) ، بعداز اجرای کنسرت استاد درآنجا ، لقب سلطا ن آوازرا همراه با سرتیفیکات به استاد تفویض نمود.
ــ لقب ُسرکی پاچا : استاد درسال (2004) درفستیوال موسیقی به ایالت اترا پردیش هندوستان دعوت گردیده ، وازآ ن ایالت لقب ُسرکی پاچا را بدست آورد.
ــ در ماه اگست سال (2005) بنابه دعوت وزارت فرهنگ وارشاد اسلامی، جمهوری اسلامی ایران ، بخاطراشتراک درعُرس بین المللی بیدل (رح) ، استاد به تهران دعوت گردیده، وبعد ازاجرای کنسرت های ، موفق به بدست آوردن( مدال طلا ولوح ) تقدیرگردید.
علاوتاً استاد درطی این سالها درمحافل رسمی وغیررسمی، به دعوت انجمن ها،
شخصیت های شناخته شده فرهنگی ،استادان بزرگ عزصه موسیقی در هندوستان  وکشور های اروپایی ، کانادا وامریکا دعوت گردیده، هنر نمایی کرده، وبااستقبال  زیاد صاحبدلان واربابان موسیقی وشعر مواجه گردیده است.
بهمین سلسله درماه ( دسامبر ) سال 2005 بخاطر اشتراک وهنرنمایی در محفل دباشکوه ( همایش نقد وبررسی آ ثار داکتراسداله شعوربه مناسبت پنجاه وپنجمین زادروزوی) ، ازطرف مجمع فرهنگی افغانهای مقیم کانادا، دعوت گردیده وبا اجرای کنسرتی مورد استقبال فراوان فرار گرفت. استاد الطاف حسین سراهنگ ،شخص متواضع ، فروتن وفقیر مشرب بوده، بار رسالت پدررا بردوش میکشد . براصل عمده اصالت هنرش معتقد بوده، رعایت آ ن را فریضه خود میداند. دراثنای هنر نمائی چیز هائیرا عرضه میکند که صاحب
دلان یعنی اربابان موسیقی وشعر وادب را چاشنی بخش باشد وکیف ناک، نه ایکه بخاطر بدست آوردن پول وشهرت کاذب عوام الناس را دل خوش سازد، وارزش هنرش راپائین بیاورد، مانند پدر بزرگوارش این بیت حضرت ابوالمعانی بیدل را وصف الحال خویش میداند وهمیش میسراید :
ذوق شهرت ها دلیل فطرت خام است وبس
صورت نقش نگین خمیا زه نام ا ست وبس
از قبول عام نتوا ن زیست مغرور کـما ل
آ نچه تحسین خوانده ای زین قوم دشنام است وبس
حق شناسی کو،مروت کو،ادب کو، شرم کو
جهد اهل فضل بریکد یگرا لز ا م است وبس

( نزهت هروی )
جنوری 2006 ها مبورگ