استفاده از  اين مطلب و  ساير  مطالب منتشره در صفحهء انترنتي آسمايي و مجلهء آسمايي  توسط ساير  سايت های انترنتی مجاز نيست،
© Copyright WWW.Afghanasamai.com		تنها درج لينک آسمايی برای همه  گان مجاز است

ملک ستیز

عضو مرکز مطالعات جهانی و حقوق بشر دنمارک

فلم "جنگ مخفی" !!

و

چرا های دیگر.....

دوشنه شب درشهر کوپنهاگ فیلمی به نمایش گذاشته شد که موجی بزرگی از سوالات بحث برانگیزی را در فضای سیاسی و اجتماعی کشور دنمارک و دولتهای همجوارسکندانوی برانگیخت. این فلم مستند گروهی از مردان افغان را به نمایش میگذاشت که با آنها زیر نام مظنونین به عضویت در سازمان دهشت افگن القاعده بد رفتاری شده است. سر وروی آنها به گونهء تحقیر آمیزی تراشیده شده و در جریان دستگیری و اقامت دربازداشتگاها لت و کوب شده و با ایشان بر خورد های ضد انسانی صورت گرفته است. این گروه 31 نفری پس از بازداشت توسط دنمارکیها به نظامیان امریکایی سپرده میشوند که به قربانیان شکنجه وبد رفتاریهای متداوم مبدل میگردند. نتایج بعدی تحقیقات این فلم نشان میدهد که اعضای این گروه هیچ رابطهء با القاعده نداشته وبی گناه بوده اند که در واقع نقطه اوج این فلم از همینجا آغاز میشود. این فلم که بنام "جنگ مخفی" نامیده شده است توسط کریستافر گولدبراند که خود چند بار به افغانستان رفته و جریان را تعقیب کرده است، ساخته شده است. فلم جنگ مخفی میخواهد بگوید که حکومت دنمارک عملکرد صادقانه با مردم دنمارک نداشته وهر آنچه در پس پرده میگذشته از دید دنمارکیها پنهان مانده است. " جنگ مخفی" نخست وزیر، وزیر دفاع و قوماندان عمومی نیروهای نظامی دنمارکی را به دروغ گویی و پنهان کاری به هر آنچه زیر نام حمایت از صلح بین المللی وایجاد فضای امن جهانی خوانده میشود، متهم میسازد و همکاری با امریکاییها را که از حدود قوانین جهانی حقوق بشری عدول کرده است، به چالش میگیرد. حالا بحث درینجاست که چرا نظامیان دنمارک بدون بررسی دقیق از وضعیت قربانیان این حادثه، آنها را به امریکاییها سپرده اند. این فلم گفتمان وسیعی اجتماعی و سیاسی را در جامعهء دنمارک باعث شده است.

دیدگاه حقوق بین المللی

دنمارک که یکی اعضای فعال میثاق جهانی ژینو منعقدهء 12 اگست سال 1949 در برخورد با اسرا ومجروحین جنگیست چرا یکی از مبرمترین موادات این میثاق را زیر پا گذاشته است. این میثاق که از مولفه های مهم حقوق عامهء جهانیست دولت ها را بدون هیچ قید وشرطی به اجرای آن موظف مینماید. ماده های 44 و 45 پروتوکول ضمیمه یی این میثاق حکم مینماید: اسرای جنگی که در شرایط عملیاتهای نظامی دستگیر میشوند و یا به عنوان مظنون شناخته میشوند تا اجرای محکمهء نهایی با حفظ حق درسترسی به محکمهء عادلانه از امنیت شخصی مستفید میگردند". تفسیر حقوقی براین ماده حکم مینماید که نظامیان دنمارکی با مظنونین افغان بایست در چهارچوب ماده 44 و45 این پروتوکول عمل مینمودند. در واقع نظامیان دنمارکی با حفظ قوانین قبول شدهء جهانی نخست مطالعات ابدایی را در مورد اعضای این گروه انجام داده تحقیقات و دادخواهی نخستین را به انجام میرسانیدند و در صورت بیگناهی، آنها را از قید توقیف رها مینمودند. از سوی دیگر شیوهء تلفیق قوانین بین المللی با قوانین ملی حکم مینماید که نظامیان دنمارکی زمینه ای لازم دسترسی به عدالت را با دولت جمهوری افغانستان در میان گذاشته و ضمانتهای حقوقی اخذ مینمودند. در حالیکه دنمارکیها بدون هیچ وارسی حقوقی گروه مذکور را به نظامیان امریکایی سپرده اند. پارلمان دنمارک بتاریخ پنجم دسامبر تشکیل جلسه داد واین قضیه را جدأ به بررسی گرفت. آقای راسموسن نخست وزیر دنمارک درین جلسه سخنرانی نموده این عمل نظامیان کشورش را تقبیح کرد و از جریان وقوع همچو حوادثی ابراز بی اطلاعی نمود. حالا بحث وسیعی میان مخالفین سیاسی حکومت آقای راسموسن راه افتاده که ادامهء حمایت دنمارک از عملیات علیه دهشت افگنی تحت برنامه جاری را زیرسوال میبرد. طرفدارن حقوق بشر و نهاد های جامعهء مدنی در دنمارک از ستراتیژی ایالات متحده در جنگ علیه دهشت افگنی و با این بهانه تخطیهای حقوق بشر را در افغانستان شدیدأ به باد انتقاد گرفته اند و آنرا برخلاف موازین قبول شدهء حقوق بشر بین المللی دانسته اند. چنین فکر میشود که نبود هماهنگی سالم میان نیروهای ائتلاف مبارزه با دهشت افگنی باعث تخطیهای فجیع حقوق بشری گردیده وثمربخشی این برنامه را هم در داخل افغانستان و هم در برون از افغانستان مورد سوال قرار میدهد.

افغانستان سرزمین برخورد های نامشروع!

این بار نخست نیست که نظامیان خارجی به گونهء غیر قابل قبولی دست به اعمال خلاف موازین قبول شدهء بین المللی و افغانی میزنند. درین پنج سال از مهمترین میثاقهای جهانی حقوق بین المللی تخطی صورت گرفته وارزشهای آنها زیر پا گردیده اند. یکی از موارد مهمی ازین تخطیها را شکنجه ها و برخورد های غیر انسانی در برابر قربانیان جنگ میسازد. چندی پیش گفت وشنودی داشتم با منفرد ناواک شخصیت برجسته جهانی و گزارشگر خاص سرمنشی سازمان ملل متحد در امور شکنجه. این گفتوگو که تحت نام" چرا شکنجه" در نشرات داخلی و خارجی بدست چاپ رفت و گفتمان کمبود های حقوقی در زمینهء رفع شکنجه در افغانستان را باعث شد که خود در چندین سخنرانی در شهرهای مزار شریف، هرات و کابل شرکت نموده و برمبحث شکنجه و جریان نشستم با پروفیسور ناواک بحث نمودم. نشست با پروفیسور ناواک عوامل و کمبود هایی را برملا میسازد که بستر ساز اعمال ناشایستهء ناقضین حقوق بشر به حساب میروند. گمان میبرم که در سطح جهانی ضعف اجرایی قوهء تحمیلی و قهریهء حقوق بین المللی و در سطح ملی نبود اقتدار قانون در افغانستان مهمترین عوامل این پدیدهء شوم ونابسامان را میسازد. من این گفت و شنود را ضمیمهء این مقاله مینمایم تا اینکه نظریات این شخصیت دانشمند را با هممیهنانم شریک سازم.

پيوند گفت و شنود با گروفيسور نواک:

چرا شکنجه؟
گفت و شنودی با پروفیسور مینفرد ناواک
(گزارشگر خاص سازمان ملل متحد در امور شکنجه)

 

استفاده از  اين مطلب و  ساير  مطالب منتشره در صفحهء انترنتي آسمايي و مجلهء آسمايي  توسط ساير  سايت های انترنتی مجاز نيست،
© Copyright WWW.Afghanasamai.com		تنها درج لينک آسمايی برای همه  گان مجاز است