_____________________________________________________________________

نوشته هايی که در تريبون آزاد می آيند يا از نظر شيوهء پرداخت به مسايل و يا هم شيوهء بيان و يا هم در اصل کم از کم  دارای نکاتی اصولاً مغاير  با مشی نشراتی آسمايی  هستند، اما به پاس آزادی بيان  منتشر می شوند. مسؤوليت اين نوشته ها همانند ساير مطالب منتشره بر عهدهء نويسنده گان آن ها است.

_____________________________________________________________________

محمد علی هروی

24/6/1385

 

 دفاع از دموکراسی

طالبان در فراه: سقوط يک ولسوالی ديگر

 

دفاع از دموکراسی هزینه می خواهد، همانطور که جنگ برای برپایی امارت مومنین. مجاهدین، جنگ سالارها،  بنیادگراها  یا همان مردم عادی در این گردونه هیزمند. باید بسوزند، همانطور که در طول جهاد برای دفاع از این سرزمین سوختند و جان دادند. آنها  در یک دوره  از سخت ترین و مصیبت بار ترین تاریخ این کشور دین خود را برای دفاع از این سرزمین و مردمش ادا کرده اند. و هزینهء دفاع از این خاک را با جان خود پرداختند، با از دست دادن خانه و زندگی. در دشت ها و کو ههای افغانستان نان و کباب و دالر نبود، حتی نانی برای خوردن.  آنها علیرغم تنها ماندن و عدم شناسایی بین المللی کوشیدند که نظامی مطابق خواست مردم به وجود بیاورند. سعی ٬با مجموعه عوامل داخلی و بین المللی اش به شکست انجامید، اما با آنهم آنها باز با خون خود نام این سرزمین را در سیاه ترین دوره اش زنده نگهداشتند. چه در کوه های دور افتادهء یکاولنگ، چه در بلندی های پنجشیر، چه در دشتهای قندهار. آنها سعی خود را نمودند. اینک بسیاری از آنها به نام جنگ سالار از زندگی سیاسی دور نگهداشته می شوند. تا دموکراتها، آدمهای بسیار خوب و پاکی که  دلشان بیشتر از هر کسی برای این سرزمین می سوزد و دغدغهء ساختن این کشور را دارند بتوانند به  آرامی حکومت کنند. مجاهدین دیگر دست و بال دموکراسی را نبسته اند، دموکراسی افغانی با طنازی پر و بال می گشاید و با راه اندازی انتخاباتهای بسیار مردمی پایه های نظام را محکم نموده است. مجاهدین شکست خورده، به اینکه این دموکراسی بتواند کشور را به آرامی سوق دهد امیدوار بوده اند، اما دشمنان دموکراتها  باز از آن سوی مرزها سر بر آورده اند. راه می گیرند، گردن می زنند، دشمن می کشند. ولسوالی فتح می کنند. آیا وقت آن نیست که دموکاتهای ما، کسانی مثل خانم سیما ثمر و ملالی جویا، که مثل جوی روان پاک است، حنیف اتمر، ارسلا، رنجبر، سپنتا صاحب، نیروهای خود را برای دفاع از این سرزمین بسیج کنند. نگذارند که این ملک باز به دست متحجران بیفتد؟ چه کسی باید از این نظام دفاع کند؟ مگر نباید برای دفاع از دموکراسی و هر هدف دیگری هزینه پرداخت؟ آن هزینه جان و مال است.

دموکراتها، روشنفکران! برای دفاع از این نظام و ارزشهای آن بپا خیزید. مگر وقت دفاع نیست؟ خانم ملالی جویا چرا در منطقه ای که شما رای چند هزار نفری آورده اید نمی روید و از آنچه که مردم می خواهند دفاع نمی کنید؟ چرا میدان را به طالب ها رها کرده اید و در اروپا و امریکا چکر می زنید؟ مردم شما را در فراه نیاز دارند، در پکتیا، در غزنی، در خطوط جنگ، در پشت جبهه، نه در تورنتو، نه در واشینگتن، نه در ... . زنهای غرب هیچ نیازی به شما ندارند. آنها برای انجوهای خود دنبال پول می گردند، همین. این نظام مدافع می خواهد، کسانی که جانشان را برای حفظ ارزشهای آن می گذارند. چرا شماها، شما به قول نیچه روده درازان، که سخنان مفت گلوهایتان را پاره کرده است پا به میدان نمی گذارید؟ شما ترسوها، زبونها، دروغگویان... .

دفاع از دموکراسی، حق شهروندی، حفظ ارزشهای انسانی، ورود به دنیای مدرن، هزینه می خواهد، مجاهدین! بیایید علیرغم بد خواهی بد خواهان از سرزمین خود در مقابل لشکر سیاهی دفاع کنیم. ارتش امریکا، ناتو، دهکده های سرزمین ات را به خاک یکسان می کنند. آنها پروای جان شهروند افغان را ندارند، برای آنها جان عسکرشان مهم است. دهکدهء را به خونخواهی کور کورانه زیر و زبر می کنند. هر بیگانه ای چنین خصلتی دارد. به بیگانگان دل نبندید. مگر روسها که آمده بودند از انقلابیان هفت ثور دفاع نمایند جان شهروند افغان برایشان مهم بود؟ امروز هم چنین است.