رسیدن: 20.01.2014 ؛ نشر : 21.01.2014
معروف قیام
علم زبان پرستی!
(طنز)
علم زبان پرستی یکی از علوم بی جوره‌ی ماست که من و تمام دانشمندان دیگر زبان ما به آن افتخار قناعت بخش می‌کنیم. دانشمند پنسل به دست ما محترم بابه داوود، مشهور به تحقیق پیشه، در کتاب خود زیر نام (زبان الماسی ما ) ثابت می‌کند که اولین و اصیل‌ترین زبان جهان بشریت زبان ماست که خیلی شیرین و خوش مزه می باشد؛ او می‌گوید حتا موجودات زنده جان دیگر مانند؛ فیل، چرچرک، بز...و شترمرغ از آن استفاده می‌کنند. او می‌افزاید؛ پس به تمام بشریت و زنده جانها لازم است که هر ثانیه به زبان ما افتخار قناعت‌بخش کنند. دانشمند موصوف پس از سالها تحقیق، دریافته هایش راچنین شرح می‌دهد: آنانی که به زبان ما ببالند و بنازند، امتیازهای ذیل را نصیب می‌شوند:
1 - اسهال نمی‌شوند و فیزیک را زود یاد می گیرند.
2 - هیچ‌گاه برق دوکان و منزل شان قطع نمی‌گردد و در سفر دل بد نمی شوند.
3 - روی یخ نمی‌لغزند و لباس نمودشان می دهد.
4- در خواب نمی‌ترسند و در بیداری نمی‌ترسند و در خانه‌ی خود نمی‌ترسند و در خانه‌ی بیگانه نمی‌ترسند و حتا در بیت‌الخلا نمی‌ترسند و صاحب چار طفل قد و نیم قد می‌شوند.
5 – در وفت بوسیدن معشوقه گیر نمی‌آیند به شرطی که بوسه از لب نباشد و نیش گژدم بالایشان کار نمی کند.
به نظر دانشمند گرامی ما جناب بابه داوود، اگر ما لسان های دیگر را یاد نگیریم و به آنها ارزش قایل نشویم مفاد ذیل نصیب ما می‌شود:
الف: خون بینی نمی‌شویم و درجمع غازی‌ها محسوب می‌گردیم.
ب: هیچ‌گاه زنجیر پطلون ما باز نمی‌ماند، حتا اگر آنرا را بسته نکنیم و چای داغ زبان ما را نمی‌سوزاند.
پ: از شر گرامر لسانهای بی پدر دیگر که ویروس قبضیت تولید می‌کند، بی غم می‌شویم و از پل صراط به آسانی می‌گذریم ولو کم‌خواب هم باشیم.
ج: زبان ما بار نمی‌گیرد و کیسه‌ی صفرای ما فلتر می‌شود و در محلی که زنده‌گی می‌کنیم زلزله نمی‌شود.
د: در لسان خود ده نمره می‌گیریم و اول نمره عمومی می‌شویم و داکتر می‌شویم و رئیس اداری می‌شویم و صدراعظم می‌شویم و حتا اگر در زمان سابق زند‌گی می‌کنیم پادشاه می‌شویم و پدر روی ما را ماچ می‌کند و مادر پشت دختر خاله‌ی ما که او را دوست داریم طلبگاری می‌رود.
گ: وقتی دختر خاله‌ی ما را گرفتیم اصلاح می‌شویم و نو ماه بعد به یاری خدا و کمک دوستان بچه‌دار می‌شویم و پدر بودن فایده دارد.
ل: زن داشتن یک مصروفیت سالم است به شرطی که زیاده روی و گشنه چشمی صورت نگیرد و او را از شوهر کردن پشیمان نسازیم و اگر بیتاب بودیم بهتر است دختر خاله را شله نشویم و به عوضش یک زن دیگر بگیریم و اگر بیتابی ما خوب نشد، همین سلسله را تا چار تا ادامه بدهیم و ثوابش را به ارواح کسانی که مجرد هستند و یا مجرد رفته‌اند،بخشش کنیم.
م: وقتی زن گرفتیم، زنان و دختران جوان و مقبول را آزار نمی‌دهیم و حقوق بشر را مراعات می کنیم و جایزه نوبل یا اسکار می‌گیریم.
س: تمام ما دست به دست هم می‌دهیم و هر یک به حد توان خود، یک، یک حرف یا دو، دو حرف در لغت‌های خود اضافه می‌کنیم، زبان ما قوی و غنی می‌گردد و زور پدر زبانهای دیگر به زبان ما نمی‌رسد.
بابه داوود این دانشمند کم یاب، سالها فکر تحقیقی کرده، قواعدی را برای ما یاد داه که چگونه زبانهای دیگر ر افرا نگیریم. او برای آنکه از شر زبانهای دیگر بیغم باشیم پیشنهاد می‌کند:
یکم: کوشش کنیم در جاهای که به غیر از زبان ما در آنجا گپ زده می‌شود، نرویم حتا تشناب! اگر بدانیم همسایه به لسان دیگر گپ میزند و ما می‌شنویم.
دوم: پیش از فهمیدن لسان معشوقه باید عاشق نشویم، پشت او را نگیریم و ایمل نفرستیم و این اصل حتا در هنگام تولید نسل مد نظر گرفته شود.
سوم: اگر ما غافل شده و از دیگر زبانها زن گرفته باشیم، تا نا وقت نشده او را به گونه‌ی ذیل از خود برانیم:
1 - قسمت‌های بدنش را که ثبوت باقی نماند، دندان بگیریم.
2 - سرینش را پرت بکنیم تا در محفلی که همزبانانش از زبان خود تعریف می‌کنند، نشسته نتواند.
3 - او را طلاق بدهیم و اولادهایش را دوست نداشته باشیم.
چهارم: اگر روی تصادف کسی به زبان دیگر با ما سر صحبت را باز کرد، به پنج طریق میتوان آنرا خنثی کرد:
1- با یک نفس چیغ دومدار بکشیم.
2- مثل آواز انداختن زنان در مصیبت‌ها، گریه کنیم.
3- با صدای بلند آهنگ رپ بخوانیم.
4- با تیز دستی دهن طرف مقابل را قایم بگیریم و اگر دو نفر بودیم دهنش را با یک دستمال قایم بپیچیم و کور گره بزنیم که گپ زده نتواند.
5- زبان طرف مقابل را دندان بکنیم.
برای از بین رفتن زبانهای دیگر، انقلاب دندان گرفتن زبانها را با شرایط ذیل ترویج کنیم:
یکم: زبانهای اطفال و سالمندان دندان گرفته نشود.
دوم: در هر حالتی که زبان مقابل در گیر ما بیفتد نباید وقت را ضایع کنیم.
سوم: از زبان مقابل سوِء استفاده‌ی رمانتیک نکنیم.
چهارم: کوشش کنیم که زبان خود را در اختیار مقابل قرار ندهیم زیرا زبان ما در معرض خطر قرار می‌گیرد و استهلاک می‌شود.
پنجم: نباید زبان خود را زیر بدهیم.
نوت: بابه داوود پیشنهاد می‌کند که مدافعین زبان ما باید کورسهای کوتاه مدت را برای آموزش دندان گرفتن زبانهای دیگر دایر نمایند. او در فصل سوم کتاب ( زبان الماسی ما ) در مورد ارزش دادن زبانهای دیگر می‌فرماید که همزبانان ما اگر به زبانهای دیگر ارزش قایل شوند، با مشکلات هشت گانه‌ی ذیل مواجه می‌شوند:
1- ماشین کالا شویی کالای شان را پاک نمی‌شوید.
2- کم خواب‌می‌شوند و فشار خون شان بلند می‌رود.
3- کخ ادیت شان می‌کند.
4- از ابتلا به بواسیر رنج می‌کشند.
5- لباسهایشان درست اتو نمی‌گیرد.
6- گردن و رانهای شان زود، زود چرک می‌شوند.
7- فوتبال را یاد نمی‌گیرند
8- در عشق دختر خاله شکست می‌خورند.
پایان
22/12/2013 هامبورگ