رسیدن: 16.03.2012 ؛ نشر : 27.03.2012
رشاد وسا
کشور ویران
یاد ازکشورویران کردم یاد ازآن دره و دامان کردم
یادازمستی جیهون کردم یاد از وادی وهامون کردم
یاد از رود هیرمند کنم یاد ازآن کوه سر بلند کنم
یاد هرات و قندهار کنم یادازآن باغ وآن بهار کنم
یاد ازبلخ.و فاریاب کنم یاد از وادی مرغاب کنم
یاد ازرود گلبهار کنم یاد بگرام وچاریکار کنم
یاد استالف وخنجان کردم یاد از دره پغمان کردم
یاد ازجنت کابل کردم یاد ازآن باغ پر از گل کردم
کاش تا باز بکابل بروم به سراغ چمن وگل بروم
بشکنددستیکه کابل بشکست شاخه نسترن وگل بشکست
چه شد آن خاک تازه وتر من چه شدآن مشک وعودوعنبرمن
چه شد آن سرزمین د لبر من چه شد آن دلبر سیمینبر من
حیف ازآن روزگار خرم ما حیف ازآن شادی دمادم ما
بود یک فیلسوف سردگردان بودش همواره این سخن بزبان
دین اگر ملک راخراب کند هرکه بیدین شود ثواب کند
ملک ما شد به نام دین برباد زین ملایان فاسد وشیا د
ملک ماشد بنام دین ویران زین ملایان جاهل ونادان
ملک ماشد بنام دین سرکوب زین ملایان فتنه وآشوب
این ملایان جیفه خوار پلید که کسی مثل شان پلید ندید
این ملایان تبهکارا نند درخورقیدوبندو زندانند
همه رایکسره دربند کنید خلق را یکسره خورسندکنید
همه را یکسره نابود کنید خلق را یکسره خوشنود کنید
نام دینرا دگر بهانه مکن قصد ویرانی این خانه مک
2
دین انسانیت بود بهتر جونکه باشد ترا خرد درسر
بر وطندار خو دستم مکنید دشمنی ها رقم رقم مکنید
ازپی ریش دلم ریش مکن خواب آرام من پریش مکن
ریش از ما و اختیار ترا به سرو ریش من چکار ترا
به سرو ریش من تو تاخته یی عقل خو درا تو مگر باخته یی
زن زریش تو خارخار شود ریش تو به که تارتار شود
ریش بگذار و دلم ریش مکن غم و اندوه مرا بیش مکن
ریش بگذار و غم کار بخور غم این ملت افگار بخور
غم این ملت بیچاره بخور غم این مردم آواره بخور
غم اولاد وطن را بخورید غم گل های چمن را بخورید
خانه وکارگه تعمیر کنید خودسری را غل و زنجیر کنید
انتخابات را رواج دهید ظالمان را نه چنین باج دهید
طرح جمهوری وشورا بکنید اندرین راه دست وپا بکنید
حزب وقانون را قبول کنید خاطر ظالمان ملول کنید
حق انسان محترم شمرید حق زدین خدا نه کم شمرید
مرد و زن را بیک نظر نگرید به زن از عینک دگر نگرید
فخر بر قوم وخاندان مکنید فخر بر کهنه استخوان مکنید
شرف آدمی شهامت اوست پایداری و استقامت اوست
پایداری به اعتلای وطن جان خودرا دهد برای وطن
همه اقوام اتحاد کنید ملک ویران خود آباد کنید
زندگی یک دوروز بیش نبود حیف وافسوس غیر نیش نبود
رشاد وسا دسامبر 1998
آلمان
این پارچه درزمان حکومت طالبی سروده شده بود