22.11.1395-10.02.2017

دوکتور عارف پژمان

سقوط بهمن بر سر حاکمان معمم!

 

درین بهمن ، ردای ارغوان برتن کنم یانه
چو قیس عامری،  از باد ، پیراهن کنم یانه ؟
شنیدم در مدارس ،« آتش و عمامه» ،
شد « انشا »
گل سرخی سر دیوار شب، روشن کنم یانه
اهورا از دل تاریخ جمشیدی، صدایم زد
وداع با خطبه گردانان اهریمن کنم یانه؟
نهالی گر زپا افتاد،نخلی قامت افرازد
بهاران، گندم نورسته را خرمن کنم یانه
چه فرصتها که عمری اژدهای ارتجاع بلعید
سرش، آماج تیر چابک آهن کنم یانه
ترور و ترس این تابوت، خواب کودکان آشفت
 رها این کوچه را از یورش رهزن کنم یانه
 درین جنگل که راحت، میخرامد گرگ  با نعلین
دفاع از لانه ، با شمشیر مرد افکن کنم یانه
بساط دین فروشان، عاقبت  دالان دوزخ شد
کویر خفته در کابوس را، گلشن کنم یا
نه (۱)

*

 پا نویس

(۱) همه ساله، در همین تاریخ خطر استمرار حکومت ملایان ایرانی را گوشزد میکنم،گویا از قلمزنان ایرانی، نشسته دردیار فرنگ ، صد تا یکی، خواهان برچیده شدن بساط این شیادان زمانه ء ما نیست!