مارچ ۲۰۱۸
پیام به مناسبت هشتم مارچ
هشتم مارچ روز جهانی زن، روزی است که در آن ما باید تجربهٔ خود از سال گذشته و وضعیت موجود را مورد ارزیابی قرار داده و وظایف مبرم و سرنوشت سازی را که در سال ۱۹۹۷ در پیشروی ما قرار دارند، تشخیص نموده و برای ایفای این وظایف توانایی های خود را بسیج نماییم.
هشتم مارچ امسال در شرایطی فرامیرسد که :
- در سال گذشته متأسفانه شاهد حرکت محسوس و موثر و پیشرفتی در زمینهٔ حل مسایل حاد و مبرم زنان و از جمله نقض آشکار حقوق زنان و مسأله دردناک خشونت علیه زنان نبودیم؛
- در ماه های اخیر ذهنیت عامه تا حد محسوسی تحت تأثیر بالاگرفتن اختلافات سیاسی و مسایل هویتی ملتهب گردیده است؛
- نقشه راه برای مذاکرات صلح با طالبان از سوی حکومت ارایه شده و جامعهٔ بین المللی نیز از آن ابراز پشتیبانی نموده است؛
- در سال پیشرو قرار است انتخابات پارلمانی و در سال بعدی هم انتخابات ریاست جمهوری برگزار شود.
با توجه به مراتب بالا ، توجه به این نکات محوری حایز اهمیت است:
۱- از نظر ما، حفظ ، گسترش و تعمیق همبسته گی زنان در مرحلهٔ کنونی یکی از وظایف مبرم و حیاتی همه نهادهای زنان و مدافع حقوق زنان و در مجموع همه فعالان و مدافعان حقوق زنان است. به همین جهت به هیچ وجه نباید اجازه داد تا این همبسته گی تحت تأثیر جنجال های جاری تضعیف گردد . برخلاف ما باید نشان بدهیم که میتوانیم نقش مثبت و موثری در حفظ و گسترش همبسته گی اجتماعی برای برونرفت سالم از وضعیت کنونی و گشایش راه به سوی فردای بهتر ایفا کنیم. به باور ما جنبش زنان میتواند و باید این توانایی را از خود متبارز بسازد تا میدان رقابت های منفی میان گروه ها و احزاب سیاسی را تنگ ساخته و میدان رقابت های مثبت میان آنان را بگشاید. جنبش زنان میتواند و باید بتواند در مورد برنامه ها ، سیاست ها و عملکردهای گروه ها و احزاب سیاسی، به ارتباط مسایل زنان و حقوق زنان و سهم زنان در ساختارهای رهبری شان،آن ها را مورد پرسش قرار داده و به چالش کشانیده و به این ترتیب وادار به رقابت مثبت بسازد.
３- انتخابات فرصت مناسبی است تا زنان افغانستان از حق رأی شان به صورت موثر در امر مبارزه برای دستیابی به حقوق شان به حیث اعضای تام الحقوق جامعه استفاده کنند. استفادهٔ آگاهانهٔ زنان از حق رأی شان برای پشتیبانی از نامزدان آگاه ، توانا و متعهد در قبال حقوق زنان برای راه یافتن به پارلمان، مسألهٔ مهمی است که باید به آن جداً توجه کرد.
４- شکی وجود ندارد که مردم افغانستان و به خصوص زنان خواهان صلح ، امنیت و حاکمیت قانون میباشند. و اما، بهای صلح به هیچ وجه نباید سنگین تر از بهای جنگ باشد. زنان افغانستان زمانی میتوانند از نقشه راه برای مذاکرات صلح فعالانه پشتیبانی نمایند که تحقق آن در مطابقت با منافع و مصالح علیای افغانستان بوده و تداوم، توسعه و تعمیق روند دیموکراسی و بهروزی مردم افغانستان، منجمله زنان را تضمین کند. به همین منظور در تحقق این نقشه راه به زنان باید سهم فعال و موثر داده شده و احترام و رعایت حقوق قانونی زنان از شمار خطوط برجسته سرخ در هرگونه مذاکرات احتمالی باشد. به این ارتباط حفظ فصل دوم قانون اساسی افغانستان و بند دوم مادهٔ۱۴۹ قانون اساسی باید توسط همه تضمین شود.
ما بر این باوریم و یک بار دیگر تأکید میورزیم که کلید اساسی حل مسألهٔ زنان افغانستان تفاهم، همبسته گی و تشریک مساعی بین فعالان و نهادهای زنان و مدافع حقوق زنان و همه مدافعان و هواداران حقوق زنان، میباشد که با طرح خواسته های بر حق زنان در یک صف واحد برای تحقق آن مبارزه نمایند. رفع تبعیض آشکار و پنهان جنسیتی، پنداشت انسان دست دوم در مورد زن و انواع خشونت ها و تثبیت موقف زنان به حیث اعضای متساوی الحقوق جامعه زمانی جنبهٔ عملی را خواهند یافت که زنان و مدافعان حقوق زن به یک نیروی مؤثر و غیر قابل انصراف مبدل گردند. پس بیایید هشتم مارچ امسال را با شعار گسترش و تعمیق بیشتر تفاهم و همبسته گی میان نهاد های زنان و مدافع حقوق زنان تجلیل نماییم.
هیات مدیرهٔ کانون هماهنگی زنان افغانستان
مارچ ۲۰۱۸