قطعنامۀ گردهمایی فعالان مدنی در اعتراض به محکمه های صحرایی

(پارک زرنگار- کابل ، ۲۸ حوت ۱۳۹۴)

سال گذشته در همین روز بود که فرخنده ای را از همین شهر و از همین سرزمین؛ مردانی از جنس نفرت و وحشت و جهالت؛ بیرحمانه کشتند و سوزاندند و . به سنگش بستند. امروزیک سال بعد از همان روز است، سالگرد تلخ ترین و هولناک ترین حادثه ای که نمونه اش در هیچ برگی از تاریخ انسانیت مشهود نیست.

از آنروز تا اکنون فرخنده های زیادی قربانی شدند و به قتل رسیدند و محکمه های صحرایی گوناگونی خاص برای زنان ایجاد گردید و تنها زن در این محکمه سنگسار شد.

محکمه صحرایی را نمیتوان در یک نقطۀ جغرافیایی خاص منحصر دانست، این محکمه ها، در هر جا و مکانی قابل دید و بررسی است حتی میتوان این محکمه ها را در بینش و افکار تعدادی بی خِرد و جاهل دید که زنی را به جرم ناکرده میسوزانند، میکشند، سر میزنند و لب و بینی و گوش او را می بُرند.

اینجا...پایتخت... کمی آنسوتر ...در کنار دریای کابل و در مجاورت مقدس ترین زیارت شهر، زنی را، انسانی را و بیگناهی را محاکمه کردند، بدون دلیل، بدون پرسیدن حتی سوالی ... و حتی نخواستند بشنوند و بر فریاد و اعتراض او آنقدر سنگ زدند که دیگر حتی سنگ ها و آسمان و زمین کابل هم شرمید.

از آن روزِ هولناک یک سال میگذرد، ما مردم همه خشم شدیم و فریاد زدیم و محکمه های صحرایی این چنینی را محکوم کردیم تا محکمه های قانونی به دوسیه های جنایتکاران و قاتلان رسیده گی کنند اما امروز با تاسف تمام میبینیم که نه تنها روند این محاکمات ، سست و بطی و بدون فرجام پیش میرود بلکه افراد مهم این ماجرا و مهره های نفرت انگیز این واقعه به راحتی از بند قانون گذاران رها و وتوسط همان قانون مندان تبرئه شده اند.

حکم نافرجام قضیه فرخنده، فرار کردن مجرمین قضایای زنان و عدم پیگیری دولت در مورد دوسیه های زنان خود مولد محکمه های صحرایی و مشوق اینگونه اعمال نابخردانه میباشد.

نا آگاهی اکثریت مردم از محول کردن این مسوولیت به مجریان حکومتی برای تطبیق قانون و ناباوری آنان به دستگاههای حکومتی باعث تشدید اعمال خودسرانه و ایجاد محکمه های صحرایی گردیده است.

امروز فعالان جامعه مدنی افغانستان، فعالان حقوق زنان در کشور، روشنفکران، اصحاب رسانه ها و خبرنگاران و قلم بدستان و طیف آگاه جامعه گردهم آمدیم تا به محکمه های صحرایی در هر نقطه ای از افغانستان "نه" بگوییم و موارد ذیل را در محکومیت این رویدادهای خونین و غیر قابل قبول تاکید و فریاد نماییم:

۱- محکمه های صحرایی در هر نقطه ای از افغانستان جرم پنداشته شود و عاملین آن باید مورد بازخواست و اشد مجازات قرار گیرند.

۲- حکومت با اهمال در مورد دوسیه ها و عدم بازداشت مجرمان زمینه را برای فراهم کردن اینگونه محکمه ها آماده میسازد که لازم است دستگاه های عدلی و قضایی کشور بدون در نظر داشت مصالح سیاسی و سلیقه ای قانون را در مورد مجرمان و جنایتکاران تطبیق کنند.

۳- حکومت باید برای دستگیری مجرمین قضایای زنان اقدام جدی را روی دست بگیرند و مجرمین را به پنجه قانون بسپارند.

۴- نتیجه محکمه فرخنده به هیج عنوان قابل قبول فعالین جامعه مدنی نبوده و نیست و تقاضای بررسی مجدد و پیگیری جدی آن را خواهان هستیم.

۵- وزارت حج و اوقاف باید در مورد دساتیر دینی و تعارض ایجاد محکمه های صحرایی با قوانین دین مقدس اسلام روشنگری نماید.

۶-  مردم شریف افغانستان باید متوجه این نکته باشند که ما قاضی نیستیم و در صورت مشاهده هر گونه تخطی به ارگانهای مسول اطلاع دهند و متقابلا قاضیان کشور با جدیت به اعتماد مردم به قانون و محاکم پاسخ مثبت دهند.

۷- حمایت از زنان و ایجاد فضای مصوون برای آنان از مکلفیت های دولت است و حکومت افغانستان خشونت های جاری علیه زنان را جدی گرفته و برای تطبیق قانون اقدامات لازم، جدی و عاجل را اتخاذ نماید.

کابل – افغانستان

۲۸ حوت ۱۳۹۴

*

این همایش به تاریخ ۲۸ حوت در پارک زرنگار برگزار شد که در آن تعداد زیادی از فعالین مدنی اعم از زن و مرد برای رد هرگونه محکمه صحرایی گرد هم آمده بودند. یکی از فعالان این همایش ابراز داشت که هماهنگ کننده این برنامه زنان و دختران جوانی بودند که مربوط هیج نهادی نیستند. در این همایش آهنگی توسط یک دختر 18 ساله اجرا شده- آهنگی که شعر و و نیز کمپوزیشن آن از خود این اجرا کننده بود.