21.03.2016

پوهندوی شیما «غفوری«

 

گردهمایی یاد بود از فاجعۀ ۱۹ مارچ «روز زجر کشی فرخنده»  در ماربورگ آلمان

به روز ۱۸ مارچ  سال روان محفلی برای یاد بود از روز زجرکشی فرخنده و تاکید بر این که ما فرخنده را فراموش نمی کنیم، از طرف «انجمن غیر انتفاعی مدد رسانی افغانی» به همکاری «اتحادیۀ کلتوری افغانها در ماربورگ» دایر گردید.

در این محفل خانم هوسی «بابک» و شیما «غفوری» به نماینده گی از نهاد ها در مورد فاجعۀ زجرکشی فرخنده،  معرفی نتایج فراخوان «کانون هماهنگی زنان افغانستان» که توسط اضافه تر از ۶۰ شخصیت  حقوقی  و بیشتر از ۲۰۰۰ شخصیت انفرادی به امضا رسیده است و ضرورت تثبیت این روز در تقویم رسمی افغانستان با یکی از نامهای پیشنهاد شده در فراخوان، سخنرانی نموده و یک پارچه شعر توسط شاعرۀ توانای کشور خانم نظیفه «یعقوبی ویرا» قرائت گردید. ویژه گی دیگر این محفل انتراکتیف بودن آن بود، یعنی اشتراک کننده گان در آن سهم فعال داشتند. قسمت انتراکتیف شامل دو بخش بود که به اشتراک کننده گان موقع فکر کردن و ابراز نظر به صورت فعال را میسر گردانید. در بخش اول با طرح این سووال عام فهم و قبلاً آماده شده که «برای جلوگیری از تکرار فاجعه ۱۹ مارچ ۲۰۱۵ ما به چه ضرورت داریم» اشتراک کننده گان با فکر خود و قلم خویش نظریات شان را نوشتند. آنچه توسط  آنان در تخته نوشته شد، عبارت بودند از: حمایت از قشر زنان، همبسته گی زنان افغان، صلح، احترام گذاشتن به حقوق زنان به طور مساوی با مردان و تفکیک درست آن، ارتقای سطح دانش اجتماع، آگاهی از دین، قانونیت، مبارزه بر ضد تعصب مذهبی، مجازات عاملین قتل فرخنده، عدالت اجتماعی برای زنان، «نه» به خشونت بر علیۀ زنان و آرزوی پیروزی برای زنان بود

در بخش دوم تمام اشتراک کننده گان در بیرون از سالون به سه گروه تقسیم شدند. هر گروه بایست ضروری ترین کلمه را در شرایط فعلی برای جامعۀ افغانستان انتخاب نموده و با شمع های کوچک بر روی سنگفرش می نوشتند. در نظر بود تا این شمع ها بعداً روشن شوند. در جریان انتخاب کلمه گفت و شنود با مسؤولیت و گرم بین اعضای هر گروپ صورت گرفت. آنها سه مفهوم : صلح، عدالت و آزادی را انتخاب نمودند که بعداً هم با شمع ها نوشتند. ولی وزیدن باد شام در مقابل روشن کردن شمع ها قد علم نمود و شمع ها روشن نشدند.  تو گویی مقاومت ضد مردمی در مقابل آن جان گرفت.

در این محفل زن ها و مرد ها، "کلان سالان" و جوانان و دو سه طفل نیز اشتراک داشتند. به خصوص اشتراک جوانان آگاه در این نوع گردهمایی ها امیدوارکننده می باشد. زیرا آنان اند که باید مشعل آمال مر دم را به موقع به دست خویش گرفته و آن را روشن نگهدارند.

محفل با تایید این شعار: «ما روز زجر کشی فرخنده را فراموش نمی کنیم» خاتمه یافت.