تهيه کننده : حمید عبیدی

 

مـيـنياتور های طلايی* 


 

بدترين زندان جايی است که در آن شادابی ، خوشی و خنده منع باشد


********

آزادی واقعی مرزی جز محدود نساختن آزادی ديگران و صدمه نرسانيدن به منافع جامعه نه ميشناسد


********

 تعصب از نادانی و سست باوری بر ميخيزد‌.‌دانش ‌و‌ باور‌ به‌ انسانيت‌ سرچشمه‌ برده‌باری ‌‌در بر‌ابر ‌دگر‌انديشان ‌است


********

  دروغ اهانت به خود و اهانت به طرف مقابل است


********


  جنگ از جهالت و سنگدلی بار ميايد و صلح از دانايی و مهربانی


********

 اگر ميخواهيد دشمن نداشته باشيد‌، در صدد نابود کردن دشمن نه ، بل در فکر ريشه‌کن نمودن دشمنی باشيد


********


جنگجو اگر به جنگ رفت احتمال دارد که يا کسی را بکشد ، يا اين که کشته شود


قومندان جنگجويان را به کشتن و کشته شدن می فرستد


سياستمدار در مورد جنگ و يا صلح تصميم می گيرد


********

دوست بداريد تا شما را دوست بدارند


********


 بهترين سياستمدار کسی است که از ديگر سياستمداران کمتر بد باشد


*******

 سياست بر سه نوع است :

ــ سياست متکی بر احساسات ، که نشانه خامی عقل است‌؛

ــ سياست متکی بر منافع ، که گوشش در برابر ندای وجدان ناشنوا است ؛

ــ سياست متکی بر اخلاق و وجدان ، که هنوز در عمل ديده نشده است


********

وعده سياستمداران پيش از رسيدن به قدرت مثل وعده عاشق به معشوق است ، که پس از عروسی کمتر عملی ميشود


********


  هنگام بلند رفتن در فکر پايين آمدن هم باشيد


********





تجربه شانه است ، که سرنوشت پس از ريختن مو به ارمغان می آورد


******


بعضی ها ميخواهند حتا چرخ تاريخ را به حيث خدمتگذار خود ثبت کنند


******


اگر چيزی خلاف عقل باشد ، يا اين چيز نادرست است ، يا اين که عقل سالم نه می باشد‌


******


اول انسان بدوی بود ، باز انسان متمدن و حالا از انسان دارای عقل سليم صحبت در ميان است


******


حماقت هجو کردن ، کمتر از حماقت مدح گويی است


******


انسان قادر به هر کاريی است بعضی ها حتا ميتوانند دوباره ميمون شوند


******


زنان بيشتر ترجيع ميدهند که حق به جانب باشند ، تا عاقل


******


اگر يک اثر هنری ازعصر خود سبقت جسته ، به آن معنا است ، که عصر تأخير ميکند


******


بعضاً سنجاق يگانه چيزی است ، که نظريات را از فروپاشی نجات ميدهد



*****

* برگرفته از مجلهء آسمایی
* شماری از این گفته ها را از نشریه های گوناگون جمع آوری کرده و شماری نیز حاصل تفکرات خودم اند که بیشتر شان در نخستین شماره های مجلهء سباوون در کابل به نشر رسیده اند. متأسفانه آن زمان منابع و مأخذ را یادداشت نکرده بودم و حتا نوشته های خودم و یادداشت ها از نشریه ها و کتاب ها را نیز تفکیک نکرده بودم و حالا پس این همه سالیان اصلاح این کمبود به نظرم ناممکن می رسد. به هر رو، به باور من حیف بود اگر این «مینیاتور» ها را جهت استفاده به خدمت خواننده گان سایت آسمایی نیز پیشکش نمی نمودم.