رسیدن:  08.06.2013 ؛ نشر :  08.06.2013

فرزانه ف.

سکوت شرم آور نهاد های مدافع حقوق

 بشر در برابر تحقیر علنی زن

 

 

" تو خو دختر ما نیستی  بلکه پسر ماستی" !!!

 

دیری نمی گذرد که نهاد های زیادی تحت عنوان جامعه مدنی و نهاد های  مدافع حقوق بشر و  حقوق زن  از گوشه و کنار سر بلند کرده و دست و آستین برزده اند تا تغییراتی در ساختار جامعه  امروزی افغانی رونما سازند .

این نهاد ها در چوکات انجیو های مختلف  فعالیت میکنند.

اگر از بحث انجو ها بصورت عمومی بگذریم آنچه از انجیو  و انجیو گری در افغانستان فهمیده می شود باید بگویم  که  انجیو ها  و فرهنگ انجیویی نه تنها درد مردم و ملت را دوا نکرد بلکه برعکس فرهنگ گدا پروری  را تا توانست رایج ساخت .

نهاد های مختالف تحت نام مدافع حقوق بشر در چوکات انجیو ها که همواره چون موریانه از بیخ  و بن  آن گوشه سالمی از فرهنگ استوار، مقاوم و با متانت کشوری چون افغانستان را کاویده و نابود کرده ، در عوض توانسته بخش ناسالم فرهنگ صادراتی را با بخش ناسالم فرهنگ ما در لباس قوم گرایی و عقب گرایی وغیره چنان گره بزند و بحرانی را بدینصورت بوجود آورد که راه حل و بیرون شدن از چنین بن بستی از همه گم شده است.

از طرف دیگر آن عده یی که  از این دمکراسی نیم بند امروزی راضی به نظر میرسند و تا میتواند به نفع خودشان از آن سود ببرند ...

نقشی مهمی را در تغییر ساختار جدید جامعه  دارند. از جمله پیشبرندگان رسانه ها درین جریان  در مجموع رسالت دارند تا برای روشن ساختن اذهان مردم بکوشند تا  به خصوص جامعه رو به انکشاف چون افغانستان را که از سه دهه جنگ از امکانات تحصیل و تعلیم به دور مانده است،از تاریکی خرافات و بخش ناسالم فرهنگ افغانی و فرهنگ صادراتی برهانند.

خوشبختانه در این اواخر رسانه های تصویری و صدایی بازاری گرم و پر جمع وجوشی دارند و تعداد شان از شمار انگشت دست و پا  هم زیاد شده است. اما متاسفانه قسمت اعظم  شان هنوز پابند عقب ماندگی های قرون وسطایی بوده  با استفاده از وسایل مدرن  علیه مدرنیسم فعالیت دارند و  مردم خسته از جنگ را سرگرم ساخته اند .

 

خوب  گذشته ار توضیح طولانی در این مورد باید بروم سر اصل موضع.

 

از مددتی بدین سو  یکی از تلویزون های خصوصی، آریانا در افغانستان( وشاید هم تلویزیون های دیگری که من به آنها دسترسی ندارم )، اعلانی از یک بانک را منتشر میکند که مرکز آن در لندن است و برای فراهم ساختن سهولت های انتقال پول از خارج به کشور و برعکس آن کار می کند .(AFTAB CURRENCY)

http://www.youtube.com/watch?v=maVw6tp43Sk

 

 من نمی خواهم به جنبه های دیگر این اعلان بپردازم ،فقط می کوشم به نکته که این اعلان در خود دارد  و همچنین به سکوت شرم آور ما در مقابل  آن بپردازم .اما اصل نقص این اعلان  درچیست ؟

در یک بخشی از مکالمه که بین پدر و دختر صورت می گیرد، پدر از دخترش که برایش پول فرستاده است تشکر میکند و میگوید:

" تو خو دختر ما نیستی  بلکه پسر ماستی" !!!

ما درعصر مدرن امروز زندگی میکنیم. یک طرف در افغانستان  ادعا می شود که دیگر به دمکراسی و رعایت حقوق زن وارد شده ایم و به تساویی حقوق  هر دو جنس احترام قایل هستیم . از طرف دیگر نهاد های فعال  حقوق زن،مراجع فرهنگی و فکر عامه و مسئولین رسانه ها  در کشور اصلا توجه نکرده اند و نخواسته اند که به این اعلان مسخره اعتراض کنند.

بار ها در بیست و چهار ساعت بگوش مردم خوانده می شود که جنس زن (چیزی که این اعلان  بیرون می دهد)آنهم اگر نقش مثبت داشته و  کمک کننده باشد تازه باید در جلد پسر و جنس مذکر بیاید تا مورد تائید یا در موقعیت انسان بودن،  قرار گیرد.

من از فکر طراحان و پیشنهاد کنندگان  این اعلان می گذرم  که شاید  ذهن شان در عصر سکه های موزیمی باشد و از قضا اکنون در عصر مدرن اشتباهی آمده اند و چنین می اندیشند،اما چرا دیگران به آن عکس العملی نشان نمی دهند؟  

 

تلویزون آریانا که از کابل  فعالیت دارد و بی شک به صورت مستقیم و غیر مستقیم با "جامه مدنی" و "جامعه جهانی" و ....  در رابطه است و گویا افکار امروزی ها را انعکاس میدهد و از طرف دیگر  از سطح ارتقای سطح آگاهی  مردم حرف میزند چگونه متوجه این خلای بزرگ و این گناه و توهین د رحق جنس زن نشده و از نشر این اعلان مسخره جلوگیری نکرده است .

چرا هیچ نهادی دم بر نمی آورد؟

پس روشن است که حتی افکار آدم های بالغ  و روشنگر این جامعه( به چیزیکه ادعا دارند اما عتقاد ندارند ) نیز زن را در  پائین ترین سطح جامه  قلمداد میکنند و دست کم میگیرند و به عنوان جنس دست دو به حساب میبرند.

سکوت شرم آور نهاد های به اصلاح مدافع حقوق بشر و حقوق زن درافغانستان در  این مورد  نشان دهنده عقب ماندگی روشن و اشکار جامعه ماست که هنوز هم د ربند و اسارت فرهنگ قرون اوسطایی در گیر است .

تا زمانیکه سطح آگاهی مردم از طریق آموزش و پرورش سالم د ریک جامعه بالا نرود مذهب ، فرهنگ و سنت ها خواسته و ناخواسته  سد راه پیشرفت  و آزادگی بشریت خواهد بود.