28.12.2015
وای به روزی که بگندد نمک
چند نکته در مورد گفته های آقای ظاهر قدیر معاول اول ولسی جرگه
این که داعشیان انسان ها را سر میبرند، دیگر کسی را متعجب نمی سازد. آن ها خود نتنها این را انکار نمی کنند، بل به هدف ایجاد فضای رعب و وحشت عکس ها و ویدیوهای این سربریدن ها را خود پخش میکنند. داعش همه اصول و موازین تمدن معاصر بشری را رد میکند. ..
*
خوب نه ناممکن است و نه هم غیر محتمل که یک جنگجوی عادی مخالف داعش، وقتی ببیند برادر ، خویشاوند و یا همرزمش توسط افراد داعش سربریده شده است ، آتش انتقام در دلش شعله ور گردد و بیخبر و یا باخبر از احکام قانون به عنوان انتقامجویی به عمل بالمثل دست زند.
و اما، وقتی معاول اول ولسی جرگه- یعنی ارگان قانونگذاری دولت- برود و در توجیه سربریدن سخن بگوید و آن را امر عادی جلوه دهد ، این دیگر چیزی به مراتب بیشتر از یک رسوایی بزرگ است...
اگر معاون اول ولسی جرگه احکام کنوانسیون های مرتبط بین المللی و قوانین ملی را در مورد همچو قضایا در حافظ نداشته باشد، کم از کم روحیه ، اصول و ارزشهای عام حقوقی را باید بداند.
اگر آقای ظاهر قدیر حتا در ابتدایی ترین سطح سواد حقوقی ندارد، پس بر اساس چه معیاری معاون اول ولسی جرگه شده است؟!
راستش این که یک آدم دارای عقل سالم و حد اقل سواد سیاسی نیز معنای محکمه و قتل خود سرانه و باز سربریدن را میداند.
آقای معاون اول ولسی جرگه ! اگر سربریدن در جنگ امر عادی است، پس ما چرا داعش و ماعش را محکوم میکنیم و جنایتکار مینامیم ؟!...
خوب ، واقعیت این است که وقتی معاون اول ولسی جرگه نداند و یا بداند و پروای آن را نداشته باشد که با زیر پا کردن حکم قانون و تیشه زدن بر یکی از مشخصات بنیادی تعریف دولت(انحصار داشتن و استعمال قوای قهریه )، برود و ملیشه ایجاد کند و ملیشه سازی را تبلیغ کند، دیگر جای تعجب بسیار ندارد که وی هر فکر و اراده و خواست خود را «قانون» بداند....
**
جالب این است که پس از این رسوایی نیز آقای ظاهر قدیر از پشت تریبون ولسی جرگه چون یک فاتح سخن میگوید و از میان وکلا هم کسی نیست تا او را سر جایش بنشاند و برای حفظ حیثیت پارلمان پیشنهاد برکناری او از سمت معاول اول و اقدامات قانونی علیه وی را مطرح کند.
آیا اعضای ولسی جرگه نمیدانند که همچو حرکت ها کشور را به کجا میکشاند و یا از ترس و یا به علل دیگر نمیخواهند در این مورد حرفی بگویند؟!
البته که ظاهر قدیر اولین کسی نیست که دست به ملیشه سازی زده است. در پارلمان کم نیستند کسانی که به نوعی وابسته به جنگ سالاران دیگر اند- جنگ سالارانی که هر یک ملیشه های خود را دارند. حال اگر اینان کرده ها و گفته های ظاهر قدیر را محکوم کنند، مستقیم و یا غیر مستقیم حامیان و ولینعمت های خود شان نیز متضرر خواهند شد.
در بیرون از پارلمان نیز خبری از واکنش های لازم وجود ندارد. سخنانی هم اگر گفته شده بیشتر با زبان گنگ بوده است...
نباید اجازه داد تا با ملیشه سازی و چنین اعمالی پایه های دولت از این هم ضعیف تر شود و کار به فاجعهٔ نابودی آور فروپاشی دولت برسد...
باید بیدار شد و چنان که باید واکنش نشان داد!
*